Publikacja | Bezpieczenstwo2020

PUBLIKACJA /

ZASADY REDAKCYJNE I EDYTORSKIE

Zasady ogólne

objętość tekstu – pół do pełnego arkusza wydawniczego;
imię i nazwisko autora, afiliacja;
tekst powinien być sporządzony w edytorze Microsoft Word w formacie *doc;
czcionka Times New Roman, rozmiar czcionki 12;
interlinia – 1,5 pt.;
marginesy standardowe – 2,5 cm;
przypisy na dole strony, rozmiar czcionki 10; justowane prawa/lewa;
streszczenie i tytuł artykułu w języku polskim i angielskim (Abstract) (maks. 12 linijek, tj. około 1000 znaków);
słowa kluczowe w języku polskim i angielskim (Keywords);
bibliografia.

Punktowanie i numerowanie

Punktowanie i numerowanie: należy stosować jednolite wypunktowania w całej pracy, tj. 1, 1.1. itd., a), oraz -.

Przypisy

1. Przypisy bibliograficzne:

zapis bibliograficzny w przypisie powinien składać się z następujących elementów:

praca jednego autora: inicjał imienia, nazwisko, tytuł (zapisany kursywą), nr kolejnego wydania, miejsce i rok wydania, strona, np.:

J. Piątek, Wojny państw w XX wieku. Wprowadzenie do bezpieczeństwa militarnego, Gorzów Wielkopolski 2010, s. 83.

artykuł w czasopiśmie: inicjał imienia, nazwisko, tytuł artykułu (kursywa), nazwa czasopisma (w cudzysłowie), rok wydania, tom lub rocznik, numer, zeszyt, strona np.:

Radomska-Zalas, Przegląd metod zarządzania ryzykiem projektów, „Studia i materiały Polskiego Stowarzyszenia Zarządzania Wiedzą” 2011, nr 41, s. 187.

praca zbiorowa: tytuł, redaktor pracy itd., np.:

Słownik poprawnej polszczyzny, red. W. Doroszewski, Warszawa 1992.

przykład z numerem tomu:

Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1954.

rozdział w pracy zbiorowej: inicjał imienia, nazwisko, tytuł rozdziału, w: tytuł pracy zbiorowej, redaktor pracy zb. itd., np.:

M. Witkowski, Analiza współzależności, [w:] Statystyka w przykładach i zadaniach, red. J. Paradysz, Poznań 2001, s. 41,

źródła internetowe należy podawać z datą dostępu, np.:

[5.02.2019]

2) pozycje, które były przywołane już wcześniej w obrębie tej numeracji (w tym rozdziale), oznaczamy następująco:

jeśli powoływana pozycja wymieniona była już wcześniej w przypisie, to po nazwie autora umieszcza się pierwsze słowa tytułu, wielokropek i op. cit.,
jeśli na tę samą pozycję powoływaliśmy się w przypisie bezpośrednio poprzedzającym obecny, pomijamy nazwę autora i wszelkie inne informacje i piszemy ibidem (w przypadku innej strony tej samej pozycji, należy podać numer tej strony),
jeśli przytacza się – w tym samym przypisie lub w przypisach bezpośrednio po sobie następujących – różne publikacje tego samego autora, to zastępujemy nazwisko określeniem idem (‘ten sam’) lub eadem (‘ta sama’), np.

J. J. Jadachi, Przedmioty, własności i stosunki, [w:] idem, Człowiek i jego świat. Propedeutyka filozofii, Warszawa 2003, s. 38.

w całej pracy stosujemy jednolite nazwy łacińskie: op. cit., ibidem, idem, eadem,

opis kończymy numerami stron, na które się powołujemy. Na końcu stawiamy kropkę.

Rysunki, schematy, zdjęcia

Uwagi ogólne:

rysunki, schematy, zdjęcia umieszczamy w formacie jpg w tonacji czarno-białej.
linie pomocnicze w wykresach i innych obiektach mogą być kreskowane lub kropkowane. Efekt ten należy jednak osiągnąć przez nadanie odpowiednich opcji linii ciągłej,
rozdzielczość materiału ilustracyjnego zarówno skanowanego, jak i importowanego z grafiki wektorowej, powinna być wysokiej rozdzielczości (minimum 300 dpi.).

Położenie rysunków – rysunki ściśle związane z tekstem umieszcza się jak najbliżej miejsca, w którym jest o nich mowa.
Podpisy i numeracja:

a) podpis rysunku umieszczamy pod rysunkiem,

b) po podpisie nie stawia się kropki, przykład: Rysunek 1. Jednostki miar

c) do podpisów pod rysunkami stosuje się pismo o jeden stopień mniejsze od tekstu głównego,

d) rysunki numeruje się – numeracja rysunków w obrębie danej publikacji bądź jej części może być ciągła,

e) informacje o autorstwie rysunków podaje się tuż pod podpisem rysunku, np.

Źródło: opracowanie własne.
Źródło: opracowanie na podstawie: A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008, s. 107.

Tabele

1. Uwagi ogólne:

1) tabele powinny być wyraźne, czarno-białe, bez szarych poddruków,

2) wymiary tabeli wraz z nagłówkiem nie mogą być większe od wymiarów kolumny,

3) tabele mogą być umieszczane na kolumnie w układzie pionowym lub poziomym.

2. Krój i stopień pisma w tabelach:

1) jednakowy krój pisma stosuje się w całej tabeli i we wszystkich tabelach pojawiających się w danym dziele,

2) tekst w tabeli powinien być złożony pismem o jeden stopień mniejszym.

3. Rozmieszczenie tabel:

1) tabele zamieszczamy w tekście,

2) pod tabelą umieszczamy w pierwszej kolejności wszelkie do niej objaśnienia, a następnie źródło (zapis jak w przypadku rysunku).

4. Tytuły i numeracja tabel:

1) tabele opatruje się tytułami – po tytule tabeli nie stawia się kropki,

2) tytuł tabeli składa się z napisu Tabela i jej numeru oraz tekstu nagłówka, np. Tabela 1. Dziesięć największych marek w 2017 r.

3) tabele numeruje się za pomocą liczb arabskich.

5. Przypisy do tabel umieszcza się bezpośrednio pod tabelą. Odsyłacze do przypisów odnoszących się do tabel powinny być odmienne niż w tekście zasadniczym (np. odsyłacze gwiazdkowe: *, ** lub literowe: a, b, c).

Bibliografia

1. W bibliografii przyjmujemy układ alfabetyczny według nazwisk autorów.

2. Poszczególne pozycje bibliografii zaczynają się od nazwiska autora i inicjału imienia. Prace zbiorowe umieszczamy zgodnie z układem alfabetycznym, biorąc za punkt wyjścia pierwszą literę tytułu, np.:

Piątek J., Wojny państw w XX wieku. Wprowadzenie do bezpieczeństwa militarnego, Gorzów Wielkopolski 2010.
Słownik poprawnej polszczyzny, red. W. Doroszewski, Warszawa 1992.

3. Skróty stosowane w zapisie bibliograficznym:

t. – tom, vol.– wolumin, r. – rocznik, z. – zeszyt, nr – numer, s. – strona, cz. – część, red. – redaktor naukowy, wyd. – wydanie, [w:] – zamieszczono w:

4. W opisie bibliograficznym nie podaje się w źródłach internetowych daty dostępu (datę dostępu umieszcza się tylko w przypisach).

5. W zapisie bibliograficznym nie stosuje się skrótów: op. cit., ibidem, idem, eadem.

Prawo autorskie

1. W przypadku umieszczenia w dziele rysunków, fotografii, tabel lub fragmentów tekstu będących cudzą twórczością wymagane jest wyraźne wskazanie źródła nie tylko w wykazie literatury, lecz także w podpisie pod rysunkiem, fotografią, tabelą itp. uzyskanie zezwolenia należy do obowiązków autora.

2. Brak zgody autora oraz podania źródła jest naruszeniem praw autorskich i pociąga za sobą wszelkie skutki prawne. Te postanowienia prawa autorskiego dotyczą zarówno zaczerpnięć z dzieł polskich, jak i zagranicznych (podstawa prawna – Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.).

3. Autor musi posiadać zgodę właściciela praw autorskich na wykorzystanie tekstu, ilustracji lub tablic dosłownie zaczerpniętych z innych publikacji.

Pobierz w pliku - docx